Fyrisøgn 7

Út at ferðast

                                                                                                                              Ålborg, t. 15. mai 2_____

Hey, 7. flokkur í Fuglafjarðar skúla! Nú styttist tíðin, til tit koma til Danmarkar at vitja okkum. Vit hava lagt eina skrá fyri dagarnar her niðri, og vit vóna, tit halda hana vera í lagi. Vit koma eftir tykkum við bussi til Hanstholm. Vit vera har, tá ið Norrøna leggur at.

Tá ið vit koma til Ålborg, fara vit í skúlan, har sum foreldur okkara bíða eftir okkum. Vit senda tykkum eina orðauppgávu við nøvnunum á øllum teimum donsku og føroysku børnunum. Loysa tit hana rætt, síggja tit, hvørjum tit skulu búgva hjá.

Sunnudagin er ætlanin at fara til Skagen. Viðrar, ganga vit út á Grenen, sum er tað norðasta av Danmørk. Á veg aftur koyra vit til Hirtshals, har sum vit fara at vitja Norðsjóvardepilin. Har er møguleiki at síggja hópin av fiskasløgum.

Mánadagin fara vit í Tivoli og týsdagin í miðbýin. Mikudagurin er frídagur, men ætlanin er at hava hugnakvøld í skúlanum mikukvøldið. Vit fara at gera mat saman, onkur bólkur skal skipa fyri skemti, onkur annar fyri sangi, og ein bólkur skal hava diskotek.

Hósdagin og fríggjadagin ætla vit at vísa tykkum donsku náttúruna. Her hava vit serliga hugsað um skógin og strondina.

Vit gleða okkum, til tit koma.

Blíðar heilsanir

7. A í Mellervangskúlanum í Ålborg

Fyrisøgn 6

Eg eri ein ullint troyggja. Eg búgvi í Vági. Hvørt kvøld liggi eg á eini hill í gongini hjá Høgnari og teimum. Eg bíði alla náttina eftir næsta degi. Eg gleði meg altíð til morgunin, tí so sleppi eg kanska við Høgnari í skúla, út at spæla, í høllina ella onkra aðrastaðni.

Ofta  letur hann seg heldur í jakkan enn í meg. Tá rópi eg so hart, eg orki, tí eg tími ikki at liggja einsamøll á hillini allan dagin. Eg verði so ørg, at eg við vilja detti av hillini. Eg fái ilt, men tað leggi eg einki í. Eg ætli at vísa mína ónøgd.

Eg havi ikki altíð búð í Vági, tí Høgnar hevur fyrr búð í Klaksvík. Omma Høgnar hevur bundið meg. Tað var ein strævin tíð. Omman hevði fyrst kastað ov nógv eygu uppá. Eg var alt ov stór til Høgnar. So rakti hon meg upp aftur og byrjaði av nýggjum. Eg havi upplivað nógv millum ár og dag, men einki so keðiligt sum at verða rakt upp. Høgnar var glaður, tá hann fekk meg, og var í mær hvønn dag. Tað var ein góð tíð.

Nú liggi eg og keði meg. Ofta ynski eg, at Høgnar gevur onkrum øðrum meg. Um so er, sleppi eg kanska til okkurt annað land. Kanska komi eg til eitt barn, sum hevur brúk fyri mær. Eg vóni, at so verður.

Fyrisøgn 5

Robinsonlegan í Vágum er av. Høgnar er júst komin aftur til Vágs. Hann er móður, tí hetta hava verið strævnir dagar. Ringast var at siga øllum børnunum farvæl, nú tey høvdu livað so tætt saman í eina heila viku.

Høgnar hevur fingið vinfólk fyri lívið. Serliga væl er hann vorðin við Helgu úr Íslandi og Mattias úr Svøríki, ið bæði vóru í hansara bólki. Hann hevur lovað at skriva teimum bræv so skjótt, sum hann er komin aftur til Vágs. Høgnar hevur fingið teldupostadressur teirra, og tey hava fingið hansara, so tað er bara at seta seg.

Høgnar hevur alnet, so hann ætlar sær at skriva brøvini í kvøld. Høgnar hevur biðið Silju og Høgna koma til Vágs í summarfrítíðini. Tað vildu tey fegin, so hann gleðir seg longu. Tá ið tey koma, ætlar hann at vísa teimum Suðuroynna, sum hann er sera errin av.

Fyrisøgn 4

Fyrisøgn!

Høgnar og tey fara á skattaveiðu í dag. Tá ið tey høvdu bakað drýlarnar í morgun og etið teir, fingu tey eitt skattakort. Á tí var ein tekning av økinum við Fjallavatn.

Á kortinum stóð: „Gangið oman til vatnið. Takið bátin, sum liggur við vatnið og rógvið beint tvørtur um vatnið. Farið upp á land hinumegin. Har síggja tit ein varða. Takið varðan niður. Undir honum liggur fyrsti posturin, sum skal føra tykkum víðari. Laðið varðan uppaftur, áðrenn tit fara aftur til gongu. Savnið allar postarnar saman og takið teir við tykkum aftur. Á hvørjum lepa er ein bókstavur, sum verður til eitt orð, um tit finna allar postarnar. Gerið tykkum ómak, tí at vinningurin fer at gera tað lættari hjá tykkum at klára tykkum á leguni.

Fyrisøgn 3

Høgnar er móður. Eftir langan og strævnan gongutúr eru tey at enda komin til Fjallavatn, har sum tey skulu búleikast komandi dagarnar. Tey fóru við bussi til Vatnsoyrar og hava so gingið, tað sum eftir var. Høgnar hevur borið tjaldið og tráðuna, tey hava vunnið, umframt viðførið, hann hevur tikið við sær. Tað var ikki so tungt, bara eini skifti klæði og soviposi. Høgnar er í bólki saman við 13 øðrum, einum føroyingi og tveimum úr hvørjum av hinum londunum.

Høgnar hevur ikki heilsað upp á  øll enn, men tað er góð tíð til tað. Tey seta tjaldið upp tætt við vatnið. Allir hinir bólkarnir arbeiða eisini við at fáa sett tjøldini upp. Tá ið øll eru liðug, savnast tey um bálið, sum ein av leiðarunum hevur tendrað. Har fáa tey eitt sindur at vita um reglurnar á leguni, áðrenn tey fara at leggja seg.

Fyrisøgn 2

Flokkurin hjá Høgnari slapp á Robinsonleguna í Vágum.Tey vunnu lutakastið á 10 øðrum skúlum í Føroyum.Tey komu til Vágar í morgun og vóru væl móttikin av flokkinum av Giljanesi og svenska og danska flokkinum, sum vóru komnir í gjár. Íslendski og grønlendski flokkurin koma ikki fyrr enn seinni í dag við Atlantsflogi úr Íslandi og norski flokkurin við Norrønu úr Noregi í morgin.

Legan verður ikki sett, fyrr enn allir flokkarnir eru komnir, so fyrsta dagin er eingin rættilig skrá. Høgnar heldur tað vera stuttligt at møta øllum norðurlendsku næmingunum, og hann roynir at práta við so nógv sum gjørligt. Hann heldur tað vera lætt at tosa danskt, men hann hevur eitt sindur torført við at skilja tað svenska. Hann stúrir eitt sindur fyri at møta íslendsku næmingunum, tí at hann heldur íslendska málið vera sera torført at skilja.

Fyrisøgn 1

6. flokkur í Vági hevur søkt um at sleppa við til eina spennandi legu, ið verður í Vágum í juni mánaði. Hetta er ein lega við luttakarum úr fleiri ymiskum londum. Endamálið við leguni er, at børnini skulu royna at ganga í fótafetum Robinsons, t.d. skulu tey sjálv syrgja fyri at gera sær bústað, skaffa sær mat og matgera, meðan lærarar í Vágum taka sær av ymiskum uppgávum, ið børnini skulu gera á leguni.

Høgnar vónar, at hansara flokkur sleppur á leguna, men hann veit, at nógvir flokkar í Føroyum hava søkt um at sleppa við. Hann hevur hoyrt, at 6. flokkur á Giljanesi skal vera við á leguni. Hetta er longu avgjørt, tí hesin flokkur verður vertsflokkur. Høgnar kennir tvey børn, ið ganga í 6.flokki á Giljanesi, Høgna og Silju. Tey hava sagt honum, at á leguni verður møguleiki fyri útferðum og kappingum, ið eru bæði spennandi og mennandi.